Ulmus minor نام علمی
ارون، درخت یا درختچه‌ای است که پوست آن در وهلهٔ اول صاف است و پس از مدتی، پوست درخت رگه رگه می‌شود ( رگه طولی ).
شاخه‌های آن پوشیده از برگ‌های متناوب بیضی و دارای دمبرگ است. پهنک برگ آن قرینه نیست و دندانه‌های زیادی دارد.
میوهٔ آن پس از خشک شدن به سرعت از غلاف خود بیرون نمی‌آید.
این گیاه در حاشیه بیشه زارها و جنگل‌های مخلوط و مرطوب در ارتفاعات پایین می روید. نارون را غالباً در پارک‌ها و باغ‌ها می‌کارند.
پوست این گیاه از نظر پزشکی دارای ارزش است. نخست، شاخه‌های جوان را برش طولی داده، سپس آن‌ها را با دست جدا می‌کنند ( قطر شاخه حدود یک سانتیمتر).
دسته‌های گل آن قبل از روییدن برگ ها، روی شاخه‌های کوتاه می شکفد. عمل گرده افشانی این گیاه به کمک باد انجام می‌شود.
Leave a Comments